#SHOWMETHEMONEY
Η κοινωνική πολιτική δεν είναι δουλειά των τραπεζών αλλά του κράτους. Όπως και στην περίπτωση των δολοφονικών αερόσακων ΤΑΚΑΤΑ, η ευθύνη για την ασφάλεια των επιβατών δεν είναι στις αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, αλλά στο κράτος και σε εμάς τους ίδιους. Ναι, οι αντιπροσωπείες αυτοκινήτων μπορούν να κάνουν πράγματα και, ναι, αυτές είναι που θα αντικαταστήσουν τους προβληματικούς αερόσακους, αλλά δεν είναι οι ιδιώτες που έχουν την ευθύνη της ασφάλειάς μας. Το ίδιο ισχύει και για τις τράπεζες. Μπορούν να κάνουν πράγματα για τη στεγαστική πολιτική, ωστόσο η ευθύνη είναι στο κράτος και στους εαυτούς μας.
Κυβέρνηση και Βουλή των Αντιπροσώπων, αλλά και Κεντρική Τράπεζα, έβαλαν πίεση στις τράπεζες, ακόμη και «μαχαίρι» έβγαλαν θα μπορούσε να πει κανείς στις τράπεζες, για τις χρεώσεις και τα επιτόκια. Η πρόταση του ΑΚΕΛ έδειξε τι ζημιά μπορεί να προκληθεί για τις τράπεζες και τους επενδυτές. και η κυβέρνηση έβαλε πίεση με τη δημόσια «κλήτευση» των CEO των δύο μεγάλων τραπεζών. Η Κεντρική Τράπεζα έπιασε το νήμα από αυτό το σημείο και ενδέχεται να ζητήσει επιπρόσθετα κεφάλαια, καθώς είναι πλέον φανερό πως η εικόνα που έχουν οι τράπεζες μπορεί να τους προκαλέσει προβλήματα. Προβλήματα, τόσο από φυγή πελατών όσο και από πολιτικές αποφάσεις. Όσοι πιστεύουν πως αυτές τις μέρες τελειώσαμε, πλανώνται. Ο νόμος των εκποιήσεων είναι κάτι που μπορούμε να το ξαναβρούμε μπροστά μας.
Ωστόσο, όλοι όσοι θέλουν να προστατεύσουν τους πολίτες αλλά και τα χρηματοοικονομικά ιδρύματα, θα πρέπει να επικεντρωθούν στην κοινωνική πολιτική του κράτους. Ναι, ήταν βολικό τον περασμένο αιώνα την κοινωνική πολιτική του κράτους να την κάνει η «προίκα» της οικογένειας, τα συνεργατικά ιδρύματα και οι αυξήσεις του εισοδήματος των νοικοκυριών. Σε μια κοινωνία που οι δυνατότητες της οικογένειας να στηρίξει τη στέγαση των παιδιών είναι περιορισμένη, ο ρυθμός αύξησης των εισοδημάτων υπολείπεται της αύξησης στις τιμές και οι αυστηροί (αλλά σωστοί) κανονισμοί έχουν αφήσει εκτός τραπεζικού συστήματος το φτωχότερο μέρος της κοινωνίας, τα προβλήματα δεν θα τα λύσουν οι τράπεζες αλλά το κράτος.
Ένα κράτος, που όπως και στην περίπτωση των αεροσακων ΤΑΚΑΤΑ, παρουσιάζεται κατώτερο των περιστάσεων. Που δεν μπορεί να συναισθανθεί την ευθύνη απέναντι στους πολίτες, και που κάνει ό,τι μπορεί για να μην τη φορτωθεί. Ποιος στο κράτος αισθάνεται πως είναι δική του ευθύνη να προστατεύσει τα νοικοκυριά που είδαν τις δόσεις για τις αποπληρωμές των δανείων να εκτινάσσονται από τις αυξήσεις των επιτοκίων, την ώρα που και όλα τα υπόλοιπα αυξήθηκαν ακόμη περισσότερο λόγω πληθωρισμού; Πού πραγματικά μπορεί να στηριχθεί ένα νοικοκυριό που μια ασθένεια, μια απώλεια εργασίας ή έχει μια μείωση εισοδήματος σε αυτή την ούτως ή αλλιώς δύσκολη συγκυρία; Μόνο στις τράπεζες; Μόνο αυτές μπορούν να κάνουν κάτι; Μόνο αυτές έχουν κοινωνικό ρόλο;
Πού είναι ο κοινωνικός ρόλος του Οργανισμού Χρηματοδοτήσεων Στέγης σε αυτήν την εξίσωση; Αυτήν τη στιγμή, οι εμπορικές τράπεζες επιδοτούν το επιτόκιό τους και έχουν μικρότερες χρεώσεις από τον κρατικό οργανισμό για στεγαστικά δάνεια! Πότε επιδότησε η Κυπριακή Δημοκρατία το στεγαστικό επιτόκιο σε ανέργους, μονογονιούς, πολύτεκνους ή ασθενείς; Και γιατί απαιτούμε, ενίοτε «εκβιάζουμε», να κάνει η τράπεζα αυτό που δεν κάνει το ίδιο το κράτος; Ποιος θα σπρώξει τα αξίας αρκετών δισεκατομμυρίων αδρανή ακίνητα μέσα στα κέντρα των πόλεων στην αγορά, ώστε να μειωθεί το κόστος αγοράς και συνεπώς και το δάνειο που χρειαζόμαστε; Και αυτά τα αναμένουμε από τις τράπεζες;
Είναι τα τραπεζικά μας ιδρύματα ο αποδιοπομπαίος τράγος για τις δικές μας διαχρονικές ελλείψεις στεγαστικής, κοινωνικής αλλά και επιχειρηματικής πολιτικής; Ναι, οι τράπεζες μπορούν να κάνουν πολλά, ως μέρος ωστόσο μιας αλυσίδας που θα περιλαμβάνει το κράτος αλλά και τους εμάς τους ίδιους. Χωρίς έναν κρατικό μηχανισμό με αίσθημα ευθύνης και χωρίς πολίτες με χρηματοοικονομική εκπαίδευση που να έχουν αντίληψη των πραγματικοτήτων τους, πολύ λίγα μπορούν να κάνουν οι τράπεζες από μόνες τους. Πιο πολλή ζημιά μπορούμε να πάθουμε όλοι μαζί από όλους όσους ζουν με τις αυταπάτες πως οι τράπεζες θα έπρεπε να είναι ο Αϊ Βασίλης. Καλά Χριστούγεννα σε όλους.
